نه آن قدر مومن و نزدیک به معبود هستم که توبه را نشکنم و نه آنقدر کافر و دور از او که توبه نکنم.

گاهی میترسم ازینکه بعد از ssl های ناموفق احساس گناه نمیکنم. احساس میکنم حواسش به من نیست و ناامید کننده ام. حتی در هنگام نوشتن این یادداشت هم به فکر بالا بردن سطح لذتش هستم و به بهانه درس خواندن انگار که هر روز خود را شارژ میکنم. درخواست مواد اولیه بیشتری میکنم تا مبادا در گذرزمان فرسوده شوند با اینکه میدانم روزی باید همه اش را بیخیال شوم.

ده سالی است که همین آش و همین کاسه ...

نمیدونم چرا هر زمانی که از نظر معنوی خیلی پربار سپری میکنم چند ساعت بعدش با خاک یکسان میشه. مثلا شب قدر گذروندم با تمام اعمال، غسل و خوندن کل دعای جوشن کیبر و تمام سوره ها و نمازش...

و برگشتم خونه روزه رو شکستم!

واقعا عالیه ...

تابحال شده که فکر کنید هر کاری که میکنید خدا تلافی اش را روی چیز هایی که دوست دارید در میاورد؟

ssl به ماجراجوی لاغر این موضوع را آموخت که تقاص گناهانش فقط با یک نمره بد یا یک زمین خوردن نوشته نمیشود. خدای این داستان زیرک و عوضی تر از آن است که بخواهد کاری را بکند که در ذهن دارم. شاید فکر کنم که معلم کلاس پنجم امروز اعصابش خراب تر میشود یا مربی باشگاه اینبار دهنم را سرویس میکند ولی ناگهان میبینم هیچ کدام! کامبیوترم را ازم سلب کردند:/

ماجرای تقاص های زندگی هایمان جالب است و گاهی دردناک ، اینکه درست بعد از ssl دوستم زخمی میشود، آن یکی میسوزد و پیرمردی که نقش پدر بزرگ داشت مریض میشود....

گاهی میان این دوراهی میمانم که تقصیر من است یا نه ؟ آیا میتوانم خودخواهانه به نتیجه کار های شخصی خودم فکر کنم یااینکه شاهزاده باید به کارمایی عظیم تر بیاندیشد؟

امروز هم همان عذاب همیشگی .... این اواخر بیشتر شده است و من احمق تر از آنکه بتوانم حیوان درونم را کنترل کنم :( اتفاقا دیدم که دخترک ماجراجو از دنیا متنفر شده و مادرم سخت در عذاب است.

علامت سوال اینکه ssl یا هر کار من میتواند روی کل کیهان اثری بگذارد باعث میشود جواب های مختلفی در ذهنم شکل بگیرند. اینتانکه واقعا من جادوگر هستم و میتوانم میلگرد در سر حیوانات دوپا فرو کنم ؟، واقعا برای هر نفرینم تقاصی باید پس بدهم؟، اشتباهاتم میتوانند اثراتی بگذارند که ارتباط منطقی بینشان پیچیده تر از چند هاک و گرده افشانی انرژِی است؟...

تنها یک چیز است که از آن مطمئنم. 

ssl مرا میکشد....