اغلب چیز ها را از قبل میدانستم و برخی جدید تر و برخی دیگر موجب مرتب شدن داشته های قبلی شده اند. این را میگویم که اثبات کنم مسیری که درحال رفتن بودم را دوست داشتم و حاضر بودم چند سال دیرتر هم که شده اما به دست خودم به این مسائل برسم. به هرحال هرگز در دایره کوچک نیاز ها و خواسته هایم گیر نیافتاده ام و تنها گیری که بود همان سیستمی بود که ابتدای سال خریدم.

ازین که کسی منت بگذارد و بگوید بدون من به این نقطه نمیرسیدی متنفر و آماده جوش و خروش بر سرش هستم.

اما به کجا رسیدم؟

نخست آنکه برای اثر گذاری بر محیط اطراف و هدفی که داریم نیازمند تقویت قدرت مشاهده هستیم. مشاهده ای عمیق میان افراد، اشیا، موقعیت ها، شرایط و فرصت ها را از میان آنها دیدن. برخی مانند دایره آشنایان و خانواده، خانه و اموال در دستان شما و برخی مانند شرایط جامعه، محیط پیرامون و زمانه در دست روزگارند. اگر یاد بگیرید همه را دقیق ببینید میتوانید فرصت هارا پیدا کنید.

تونایی مردم، علایق، سلایق و طرز فکرشان که میان هویت فرهنگی شان پیچیده شده در شهری با اندازه، امکانات و ویژگی هاییست که آنهم درون کشوری خاص است و همه شما باهم تحت ارتباطی جهانی در یک سیاره به هم متصل هستید.

ثروتمند کسی نیست که لزوما کاری را به بهترین نحو انجام میدهد، آن کسی است که خوب مشاهده میکند و میتواند پتانسیل هارا گرد هم مدیریت کند.

این چنین افراد را اگر جیبشان خالی، روابطشان را صفر کنید دوباره با همین توانایی صفر را به هزار تبدیل میکنند، بی آنکه محدود به موقعیت فرهنگی یا جغرافیایی خاصی شوند.

تکنیک SWOT را آموختم تا ضعف ها، قوت ها، فرصت ها و تهدید هارا شناسایی کنم و علاوه بر آن متوجه شدم که اگر سیستمی که درون آن فعالیت میکنید را دقیق بشناسید در افق دید سازنده آن و حتی بالاتر قرار گرفته اید و اگر از دید سازنده بستری مانند اینستاگرام به پلتفرم نگاه کنید بسیار تفاوت میکند تا آنکه از دید یک تولید کننده محتوا به آن نگاه میکنید.

و خب تمام این ها در گرو این است که درون ماتریکس یا چرخه باطل پول و مادیات نیافتید.