چند وقتی است که این جمله را در دنیای کوچکم زیاد میشنوم و میبینم ...

 سکون قاتل خلاقیت است 

شاید اولین جایی که دیدم ، میان نظرات یکی از پست های زومجی بود . احتمالا مربوط به مجموعه HALO  . برای بار دوم در free style سینا ساعی به نام 1 4 4 .

به راستی که حس میکنم نشانه ای درش نهفته است . تاجایی که به یاد می آورم هنگام رجوع به ذهن شگفت انگیز شاهزاده و ساختن جهان های مختلف همیشه گویی مشعلی از آرامش میان طوفان روزمرگی داشتم .

و اکنون ...

ترم های مجازی دانشگاه را به چنان وعض افتضاحی میگذرانم که نه تنها از مهارت هایم چیزی آیدم نمیشود بلکه چندین درس را نتوانستم حتی پاس کنم !

چه برسد به ایده پردازی...

 پس شاید واقعا سکون قاتل خلاقیت است...

شرکت ها و کمپانی های بزرگ در صورت نبود رقیب و انحصار به تولید زباله روی می آورند، در بهترین حالت همانی میدهند که همیشه میدادند . پس شاید این چالش های مسیر ماجراجوی کوچک بود که او را به ساختن و آفریدن وامیداشت . آیا واقعا رویای خانه ای شلوغ از سکوت مرا میکشد ؟

فقط دوست ندارم در امورم دخالت کنند و یا وابسته به تصمیمات و سلایق کسی باشم اما اگر سکون آفریدن را میکشد پس یعنی باید با تک تک امواج هرچه شلوغ تر و سهم گین تر عادت کنم؟...